top of page

De eenzaamste generatie ooit.



Hoeveel mensen kan jij in crisis bellen?


Uit onderzoek In 1985 bleek dat 1 op de 10 Amerikanen zei dat ze niemand kenden die ze zouden kunnen bellen in tijden van crisis. In 2004 bleek dat te zijn gegroeid naar 25% ofwel 1 op de 4 mensen. En in 2018 bleek dat 1 op 2 mensen (50%!) niemand of 1 persoon kenden die ze nog zouden kunnen bellen in geval van een persoonlijke crisis.


Wij zijn de eenzaamste generatie in de historie van de mens. Wij zijn de eerste mensen die zeggen dat de ze geen groep meer nodig hebben omdat we alles zelf kunnen doen. De sociale verbondenheid in ons land neemt dan ook in een alarmerend tempo af. En dat is te merken want één van de gevolgen is dat we ons steeds eenzamer voelen. Gisteren stond het nog op NOS.nl: Ruim vier op de tien Nederlanders boven de 15 jaar voelden zich vorig jaar enigszins of zeer eenzaam.


Deze afname van verbondenheid kan de toename van eenzaamheid, isolatie en vervreemding verklaren en kan de reden zijn dat steeds meer mensen psychologische hulp zoeken. Mensen met een weinig sociale connecties hebben namelijk meer kans op angst, depressie, antisociaal gedrag en zelfs suïcidaal gedrag, waardoor hun isolement nog groter wordt.


We weten dat wij mensen groeien en ontwikkelen door relaties met anderen. Door het samen te doen. Maar we geven elkaar het gevoel dat je vragen of je problemen vooral zelf moet oplossen. Of een professional moet zoeken. Een coach, een hulpverlener of een therapeut: we maken er steeds meer gebruik van.


Wat zou ik graag tegen jou willen zeggen: Wij zijn hier als groep om jou verder te helpen. Samen kunnen we uitzoeken wat een antwoord kan zijn op je vraag of je probleem. Want we hebben relaties nodig om te kunnen overleven. En dat bedoel ik letterlijk want sociaal verbonden zijn wordt geassocieerd met een 50 procent verminderd risico op vroegtijdig overlijden.


Compassie en verbinding zit in onze natuur. Laten we daarom weer wat meer om ons heen gaan kijken. Zie jij die oude vriend, die man op het bankje in het park of die collega met zijn handen in het haar? Op een dag hebben we allemaal een keer hulp nodig. Daarom sta ik nu op en ga ik de buurvrouw vragen hoe het gaat.

Wie kan jou aandacht vandaag gebruiken?


Bronnenlijst / literatuur:

225 weergaven0 opmerkingen

Comments


bottom of page